Już miałam powiedzieć to samo co temu Scooby, ale stwierdziłam że dla Alfy powinnam być trochę milsza. Jeśli chcę tutaj dołączyć, muszę zrobić dobre wrażenie.
-Nie chcę o tym mówić-powiedziałam spokojnie, ta rana wspominała mi moją właścicielkę.
-Ale nie boli cię? Może założyć ci jakiś bandaż?- pies był bardzo przejęty. Chciałam mu posłać ostre spojrzenie. Jeśli ma się tak cały czas pytać, to ja dziękuje za dołączenie.
-Nie, to jest stara rana- próbowałam udawać spokojną. Było tu trochę dużo psów, a ja nie cierpiałam towarzystwa. Nerwowo rozejrzałam się po otoczeniu. Po czym znowu spojrzałam na psa. Jego spojrzenie wciąż tkwiło na mojej ranie.
Arcik?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz